Rozdział 33- ostatni

-Jack, ale ja nie wiem czy dam radę…- wymamrotała.

-Kim, jesteś dla mnie jak tlen, a bez tlenu się nie da żyć. Jesteś dla mnie jak woda dla ryby, jak słońce dla roślin. One nie dają rady żyć bez tego, a ja nie dam rady żyć bez ciebie.- powiedział, ja chciałam mu wybaczyć ale to trudne lecz jeśli się kogoś naprawdę kocha da się wypaczyć wszystko.

-Jack, jasne że ci wybaczę. Proszę przytul mnie.- powiedziałam, a Brewer zrobił to o co go prosiłam, wtulił się we mnie jak w pluszowego misia, ale mi to nie przeszkadzało wręcz przeciwnie odwzajemniłam jego gest.

-Już niegdy cię nie puszcze.- oznajmił Jack, a ja się zaśmiałam pod nosem.

-Nawet nie zamierzałam o to prosić.- śmiałam się. Staliśmy tak przytuleni do siebie, a żadne z nas nie chciało puścić drugiego.

-Wiesz że tam się zakładają co będzie dalej?- zaśmiał się brunet, a ja spojrzałam na niego jak na idiote.

-Żartujesz?- spytałam się niedowierzając, a mój chłopak pokręcił przecząco głową.

-Kim, kocham cię.- powiedział te dwa piękne słowa, jedne z najwspanialszych słów na świecie.

-Ja też.

-Co ty też?

-Ja też cię kocham.- powiedziałam po czym złączyłyśmy nasze usta w słodkim pocałunku.

***********************************************************************

No i ostatni rozdział. 

Przepraszam że tak to kończę ale ja już nie mam pomysłów.

Ale mam nowego bloga, tyle że nie o Kicku ale o Violi, zapraszam : http://fran-i-marco-zupelnie-inna-historia.blogspot.com/

Zawsze wasza Ewka <33